San Blas is veruit de meest paradijselijke bestemming waar wij ooit zijn geweest. De archipel bestaat uit meer dan driehonderd piepkleine eilandjes en daarvan worden er slechts een veertigtal permanent bewoond. De eilanden zien eruit als op een kindertekening: een hoopje hagelwit zand bomvol wuivende palmbomen. Ze zijn in handen van de Kuna-indianen, die hun eigen wetgeving kennen en daarmee met volle macht het massatoerisme buitenhouden. Je treft hier dan ook geen gigantische resorts of grote schepen aan. De San Blas eilanden zijn met andere woorden een onaangeroerd walhalla dat je niet mag missen!
Hoeveel kost een bezoek aan San Blas?
Hoewel wij meestal kritisch zijn over georganiseerde excursies en liefst alles op eigen houtje ontdekken, bleek dat voor deze bestemming niet zo evident en bovendien ook niet per se goedkoper. Daarom gingen wij (letterlijk) in zee met Cacique Cruiser. Onze snelle vergelijkende studie wees uit dat het aanbod van verschillende organisaties zeer gelijkend is en wij de gangbare prijs betaalden.
Ons bezoek aan de San Blas eilanden kostte ons nl. 242 dollar per persoon. Daarvoor mochten wij twee nachten onze intrek nemen in een privéhutje en kregen we driemaal per dag een verse maaltijd voorgeschoteld. Ook alle transport, zowel met de 4×4 als met het motorbootje, en de taksen zijn inbegrepen. Tenslotte zit in dit bedrag ook de extra toer die wij bijboekten op dag twee.
Hoe geraak je op de San Blas eilanden?
We werden om vijf uur in de ochtend opgepikt bij ons hotel in Panama City en vertrokken voor een rit van bijna drie uur in de 4×4. Onderweg stopten we in een supermarkt voor het ontbijt en om wat extra snacks in te slaan. Voor het tweede deel van deze tocht moet je een sterke maag hebben of toch minstens één reispilletje slikken! Eenmaal aangekomen, stapten we over in het motorbootje dat ons in een klein half uur naar ‘home island’ bracht. Ondertussen was het ongeveer middag. De volgende twee dagen voeren we in ditzelfde bootje van het ene eiland naar het andere.
Wat doe je tijdens een bezoek aan San Blas?
Op dag één deden we meteen twee eilanden aan en stopten we bij ‘natural pool’, waar we een paar zeesterren zagen. Bovendien hadden we het geluk om ook drie dolfijnen te spotten! ’s Avonds kregen we ‘the catch of the day’ op ons bord. Hoewel charmant, vonden we de gerechten wel heel basic, dus grote culinaire verlangens berg je hier beter op. In het barretje kan je aan zeer schappelijke prijzen drankjes krijgen, maar betalen kan natuurlijk enkel cash.
Slapen deden wij dus in ons eigen hutje, vernuftig waterdicht gemaakt met palmbladen. Enorm idyllisch, maar absoluut niet luxueus. De wind waait er door de muren, er is geen elektriciteit en er is geen vloer, dus je deelt de kamer met krabbetjes die in het zand hun holletjes graven. Wij vonden dit back-to-basic-avontuur echt geweldig, maar voor luxepaardjes is het misschien eerder een nachtmerrie, af en toe onderbroken door het geluid van vallende kokosnoten op het dak!
Op dag twee kan je ervoor kiezen om op ‘home island’ te blijven en de kunst van het nietsdoen uit te oefenen. Een goed boek, frisbee of gezelschapsspel lijken dan onmisbaar. Wij beheersen die vaardigheid bijzonder slecht en hebben daarom een extra toer geboekt. We gingen opnieuw met het bootje naar drie verschillende eilanden en hebben wat gesnorkeld, maar helaas niet veel bijzonders gezien. De gids had ons de dag voordien gezegd dat we naar een scheepswrak zouden gaan, waar meer onderwaterleven te zien is, maar blijkbaar waren de plannen toch gewijzigd… Goede afspraken maken dus!
Dag drie eindigde voor ons al vroeg. Eerst genoten we nog enorm van de laatste zonsopkomst op het strand voor ons hutje, waar we zowel de vissers aan het werk zagen als de vele pelikanen op jacht bewonderden. Rond acht uur vertrokken we echter al terug richting Panama-City. We mochten ook blijven tot drie uur ’s middags, maar we hadden het gevoel genoeg in hangmatten te hebben gelegen en waren klaar voor meer actie!
Pas toen we weer een tijdje in de auto zaten, liepen de berichten op onze telefoon binnen, want we hadden drie dagen geen verbinding gehad. Lijkt je dat onhoudbaar? Koop dan vooraf een Panamese SIM-kaart, want met uitzondering van Claro, voorzien alle operatoren je van internet. Zelfs op een onbewoond eiland!
Meer weten? Lees hier al onze artikels over Panama