Een dikke week voor vertrek hadden we nog geen idee waar we naartoe wilden. We zouden vier dagen gaan stappen, maar kregen de ‘regioknoop’ maar niet doorgehakt. Tot we plots de GR21 in Normandië in ons vizier kregen. We lazen dat deze Grande Randonnée in 2019 verkozen werd tot mooiste langeafstandswandeling van Frankrijk en toen we online foto’s bekeken, waren we helemaal verkocht! Normandië, here we come!
- In dit artikel
- Even praktisch
- Dag 1: Les Petites Dalles – Fécamp
- Dag 2: Fécamp – Le Tilleul
- Dag 3: Le Tilleul – Notre-Dame-du-Bec
- Dag 4: Notre-Dame-du Bec – Le Havre
Even praktisch…
De GR21 is het wondermooie pad in Normandië, tussen Le Tréport en Le Havre. De route volgt de grillige Côte d’Albâtre en overspant maar liefst 190 kilometer. Aan ambities meestal geen gebrek, maar omdat we slechts vier dagen konden gaan, moesten we een keuze maken. Die keuze viel op de tweede helft van deze langeafstandswandeling: we pikten ongeveer halverwege in op de route bij Les Petites Dalles en zouden helemaal doorlopen tot aan het einde in Le Havre. Goed voor zo’n negentig kilometer benenwerk.
Hoe deden we dat ‘vervoersgewijs’? Wel, we reden vrijdagavond onze voiture naar een ondergrondse parking in Le Havre, waar er voor de zeer schappelijke prijs van 21,50 euro vier nachten voor gezorgd werd. Vandaar reisden we op zaterdagochtend per trein naar Fécamp, een tochtje van 45 minuten en acht euro per persoon. Tenslotte restte ons nog een busrit naar Les Petites Dalles van nog eens 45 minuten en slechts twee euro per persoon. Zo konden we rond zaterdagmiddag onze eerste etappe aanvatten. En route!
Dag 1: Les Petites Dalles – Fécamp
Liefde op het eerste zicht! Al na één kilometer voelden we vlinders voor de GR21… We werden dan ook meteen verwend met uitzicht op de gigantische krijtrotsen die hoog boven de zee uittorenen. Het rood-witgemarkeerde pad loopt het eerste stukje vlak aan de rand van deze kliffen. Helaas brokkelen de rotsen door erosie aan een hoog tempo af, zo’n twintig centimeter tot een volle meter per jaar! Voorzichtig wezen dus…
Naast vlinders voelden we ook wel meteen wat anders: hoogtemeters! Ons beperkt opzoekwerk over de route maakte dat we verrast werden door de felle klimmetjes onderweg. Na een klein uurtje stappen werd het pad wel vlakker en sloeg het de velden in, weg van de zee. Dat vonden we aanvankelijk jammer, maar dat maakte de tocht ook wel afwisselend. Langs vele weiden liepen we te genieten van de volle zon op onze snoet.
Tot onze grote vreugde kwamen we terug aan de kust toen ‘golden hour’ aanbrak. De lage zon gaf de krijtrotsen zo’n prachtige gloed dat ook onze harten er warm van werden. En dan moest de zonsondergang nog komen… Die konden we bewonderen aan het uitkijkpunt bij de vuurtoren van Fécamp, waar vele toeristen zich hadden verzameld om hetzelfde te doen.
In het laatste licht van de dag daalden we af naar het centrum van Fécamp, waar we een overnachting hadden geboekt bij Hotel Vent d’Ouest.
placeswithoutdoors.com
Les Petites Dalles – Fécamp
Dag 2: Fécamp – Le Tilleul
Toen we de route van de tweede etappe bekeken, verwachtten we dat het een topdag zou worden en yes, dat was het ook! Starten deden we op het mooie kiezelstrand van Fécamp, waar we zowel links als rechts op knappe kliffen keken. Aan het einde van het strand volgde een stevig klimmetje en we kwamen zo terecht in de velden, waar de wind ons bijna het pad afblies. Desondanks geraakten we toch succesvol in Yport, een charmant badplaatsje met een kleine boulevard en kleurrijke, fotogenieke bootjes op het strand.
Na Yport moesten we nog een stukje door weiden, maar dan begon ons favoriete gedeelte van het hele GR21-avontuur! We stapten kilometers lang aan de rand van de krijtrotsen, over idyllische paden met een magnifiek uitzicht. Hoe dichter we bij Étretat kwamen, hoe meer losse rotsformaties we in zee konden spotten en hoe meer foto’s per kilometer we trokken. Miljaar, echt heel erg de moeite!
In Étretat zochten we even een cafeetje op, want we hadden nog wat tijd voordat de zon onderging en voor dat moment hadden we een speciaal plekje op het oog. Net voorbij de stad ligt de bekende boog van Étretat, l’ Aiguille, een uitstekende krijtrots die op de voorpagina van elke brochure over Normandië prijkt. Wij stapten nog een ‘uitsteeksel’ verder, zodat de avondzon de boog in een vurig licht zette. Met aan de ene kant l’Aiguille, aan de andere kant de zonsondergang en onder ons een prachtige baai, was dit ons absolute hoogtepunt van de trekking!
Nadien gingen we op restaurant in Étretat, want verder op de route zijn maar weinig horecagelegenheden te vinden. Daardoor moesten we de laatste drie kilometer van de dag nog met koplampjes stappen om uiteindelijk moe, maar heel gelukkig aan te komen in Hotel Saint Christophe in Le Tilleul.
placeswithoutdoors.com
Fécamp – Le Tilleul
Dag 3: Le Tilleul – Notre-Dame-du-Bec
Heel wat anders nu! Het laatste stuk van de GR loopt het binnenland in tot in Le Havre. Hoewel minder indrukwekkend dan de ruwe kustlijn, kon ook deze etappe ons hartje bekoren. Langs weiden en bossen slingerden wij door het Normandische platteland.
Al drie dagen lang scheen de zon schijnbaar moeiteloos op ons bolleke, maar daar kwam steeds een grote portie zeewind bij. Nu we niet meer langs de kust liepen, viel die wind weg en ervaarden wij een plotse, heerlijke rust. We genoten gulzig van de eerste lente en van ‘den buiten’. We passeerden paarden, koeien, schapen, kippen, ezels,… en we dronken biertjes in een volks café. Een dag op ’t gemak dus. Slow travel. (Of zegt men dat niet als er ook 25 kilometer op het programma staat?)
We deden nog een kleine ‘detour’ naar de Intermarché in Criquetot-l’Esneval, want restaurants kwamen we niet meer tegen tot we arriveerden bij onze geweldige bed and breakfast Chez Papito et Mamito in Notre-Dame-du-Bec. We sliepen op de gezellige zolder van een historische boerderij. De eigenaar was er – zéér lang geleden – zelf geboren!
placeswithoutdoors.com
Le Tilleul – Notre-Dame-Du-Bec
Dag 4: Notre-Dame-du Bec – Le Havre
Een stevig ontbijt was nodig om ons in gang te zetten voor de vierde en laatste dag van onze trektocht. Dit had de gastvrouw gelukkig goed begrepen en ze toverde allerlei heerlijke, lokale producten de tafel op.
Deze laatste dag duurde naar ons aanvoelen heel lang. De vermoeidheid nam stilaan de overhand en ook de zon was duidelijk aan rust toe, want we stapten onder een eerder grijze lucht. Daarnaast vonden we ook de route minder interessant, want die liep door meer stedelijk gebied. Hoewel men duidelijk z’n best had gedaan om de GR zoveel mogelijk langs groene zones om te leiden, vonden we de omgeving een pak minder romantisch dan de voorbije dagen.
We hadden ons aan het eindpunt van de GR21 in Le Havre aan een groots monument verwacht, maar dat was er niet. Jammer, wij hadden een feestelijk ontvangst wel op z’n plaats gevonden. Om er toch een spectaculairder einde aan te breien, besloten we door te stappen tot we terug aan de zee waren! Onze schoenen gingen uit op het strand van Le Havre. Het zat erop. Wat een belevenis! Wat een natuurpracht! Wat een aanrader!
placeswithoutdoors.com
Notre-Dame-Du-Bec – Le Havre
