Jodelahitiiii! Wij gingen wandelen in Tirol, meer bepaald aan de zonnige, Oostenrijkse kant van de Zugspitze. In de winter is het een waar skiparadijs, maar ook in de zomer vinden bergfanaten er hun gading, want je vindt er honderden kilometers aan wandelpaden. Neem eens een lift tot op grote hoogte, maak tochtjes langs felblauwe bergmeren en loop naar het kruis bovenop de top! Wij leefden ons uit op deze routes en kunnen die stuk voor stuk warm aanraden.
1. Rondje om de Blindsee
- Afstand: 5,5 km
- Hoogtemeters: ▲ 170 m ▼ 170 m
- Parkeren: gratis bij het Rasthaus Zugspitzblick of voor €15 op de parking aan de overkant van het meer.
Dit lusje om de mooie Blindsee is slechts een opwarmertje. Zowel de afstand als de hoogtemeters zijn beperkt. Dat doet echter geen afbreuk aan de pracht van dit bergmeer. Het water heeft die typische, turquoise (of is het appelblauwzeegroene?) kleur en in de verte zie je de machtige Zugspitze liggen. Toch komen hier maar weinig toeristen. Toen wij er waren, konden we de andere wandelaars op één hand tellen. Zalig rustig dus! Bovendien mag je in dit meer zwemmen en duiken, wat door het glasheldere water een heerlijke beleving moet zijn.
Parkeer je bij het Rasthaus Zugspitzblick, start je op het hoogste viewpoint en moet je meteen afdalen naar het water. Op het einde van de lus moet je dit stukje opnieuw doen, maar dan bergop. Als je parkeert aan de overkant van het meer, zou je het viewpoint eventueel kunnen overslaan. Het is niet per se een must, maar ook niet onaardig om te zien en je vindt er een groot zonneterras.
Een eventuele uitbreiding van de wandeling naar de kleinere Mittersee is mogelijk, maar dat hebben wij niet gedaan.
placeswithoutdoors.com
Blindsee
2. Over de Grubigstein naar de Wolfratshauser Hütte
- Afstand: 6,25 km
- Hoogtemeters: ▲ 185 m ▼ 865 m
- Parkeren: gratis aan het dalstation van de Grubigsteinbahn in Lermoos
- Kosten: € 30 pp voor een heen- en terugticket voor de lift
Dankzij de liften Grubigstein I en II sta je in no time net boven de tweeduizend meter. Hier start een avontuurlijke wandeling, want het pad richting de top van de Grubigstein is niet voor doetjes. Hier en daar zal je immers je handen moeten zetten om een rots over te klauteren en het laatste stukje gaat over de kam, langs een steile afgrond! Toch is het kruis op de top zeker haalbaar voor de gemiddelde wandelaar. Hetzelfde geldt voor de “vorgipfel”, een iets lager punt waarop ook een kruis staat.
Meer geoefende wandelaars en adrenalinezoekers kunnen na de Grubigstein nog verder door lopen richting de Gartner Wand. Het ziet er een waanzinnig stoere route uit over de kam. Zelf liepen we een klein stukje door om eens te gaan piepen, maar zodra het pad te rotsig werd en steeds meer kabels als houvast nodig waren, keerden wij terug. We hadden immers ons zoontje mee in de draagzak. We beloofden elkaar echter ooit eens terug te komen en de uitdaging aan te gaan!
Maar nu keerden wij dus op onze passen terug, opnieuw richting het bergstation van de lift. Daar daalden we verder af, deels over een breed grindpad, deels over smalle bergpaadjes. Tot we uiteindelijk aankwamen bij de Wolfratshauser Hütte. Een drankje (of twee?) was hier zeker op z’n plaats voor we de afdaling verder inzetten naar het middenstation, waar we de lift namen, die ons veilig terugbracht naar de parking.
placeswithoutdoors.com
Grubigstein en de Gartnerwand
3. Langs de Seebensee en de Drachensee
- Afstand: 13 km
- Hoogtemeters: ▲ 560 m ▼ 560 m
- Parkeren: € 5 per dag aan het dalstation van de Ehrwalder Almbahn in Erhwald
- Kosten: € 23,50 pp voor een heen- en terugticket voor de lift
Voor liefhebbers van bergmeren is deze wandeling echt een absolute must-do, want de route gaat langs twee fantastische plassen! De Seebensee wordt vaak bezocht omdat de weg ernaartoe heel geleidelijk stijgt, zeker als je kiest voor de brede, makkelijk toegankelijke fietsweg. Het alternatief wandelpad vonden wij echter mooier en het was ook minder druk. De Seebensee is dus best toeristisch, maar we snappen ook wel waarom. In 2017 werd het zelfs uitgeroepen tot mooiste plek van Tirol.
Om het tweede meer, de Drachensee, te bereiken, moesten we wat meer inspanning leveren! Het ligt niet veel verder, maar wel een steile beklimming hoger. Via een rotsig en zigzaggend pad puften wij ons een weg naar boven. Halleluja, boven ligt de Coburger Hütte met terras dat uitkijkt over… een wondermooie, felblauwe Drachensee! Biertje erbij en genieten!
Om weer aan de lift te geraken, neem je hetzelfde pad naar beneden. Er is een alternatieve route om vanaf de Seebensee af te dalen naar het dalstation, maar wij hebben aan den lijve ondervonden dat dit erg gevaarlijk kan zijn en dus zeker niet aan te raden is. In dit geval: safety first!
placeswithoutdoors.com
Seebensee en Drachensee
4. Kloofwandeling: Rosengartenschlucht
- Afstand: 2,5 km
- Hoogtemeters: ▲ 250 m ▼ 0 m
- Parkeren: € 3,50 per dag op de Parkplatz Rosengartenschlucht
Een tip die we kregen van de gastheer van onze Airbnb was de Rosengartenschlucht. Dat is een kloof met steile wanden waardoor een wilde rivier stroomt en je talloze watervallen vindt. De kloof is voor het grote publiek toegankelijk gemaakt met veel vlonderpaden en trappen. We zagen veel gezinnen die de beklimming door de kloof ondernamen met jonge kinderen aan de hand.
Deze wandeling vertrekt in Imst en eindigt in Hoch-Imst, waar je de bus terug kan nemen naar het startpunt of gewoon naar beneden kan wandelen. Wij namen hier echter de lift omhoog voor een volgende wandeling (zie hieronder).
placeswithoutdoors.com
Rosengartenschlucht
5. Via de Drischlsteig naar de Muttekopfhütte
- Afstand: 5,5 km
- Hoogtemeters: ▲ 25 m ▼ 555 m
- Parkeren: in het centrum van Imst (Parkplatz Rosengartenschlucht) of aan het dalstation van de Imster Bergbahnen in Hoch-Imst
- Kosten: € 28,60 pp voor een heen- en terugticket voor de lift
Na onze wandeling door de Rosengartenschlucht (zie hierboven) namen wij in Hoch-Imst de kabelbaan helemaal naar boven. We tikten daar net niet de tweeduizend meter boven de zeespiegel aan en dat zou die dag ook niet meer gebeuren, want we wandelden zo goed als uitsluitend omlaag. De naam van het pad, Drischlsteig, is dan ook best misleidend.
Al na een paar minuutjes stappen, kwamen we bij het uitkijkplatform van Adlerhorst en vanaf daar werd het pad soms echt spectaculair. Volgens een bordje aan het begin van de route is tredzekerheid noodzakelijk, maar nergens werd onze tocht echt moeilijk. Tenzij je hoogtevrees hebt, want aan de rechterkant kijk je soms diep de afgrond in!
De Muttekopfhütte kwam al snel in ons vizier en is erg idyllisch gelegen. We zetten ons op het terras om van het uitzicht en van een Tirools biertje te genieten. Daarna namen we een andere route om af te dalen. Wij stopten aan het middenstation om ons per lift naar beneden te laten brengen, maar verder te voet dalen is ook mogelijk. Een meer spannende manier om weer beneden te komen, is een ritje op de Alpine Coaster, de langste rodelbaan van Tirol! Het zag er geweldig, maar niet echt babyproof uit. Alweer een reden voor ons om nog eens terug te komen!
placeswithoutdoors.com
De Drischlsteig
6. Pittige beklimming van de Hönig
- Afstand: 11,5 km
- Hoogtemeters: ▲ 740 m ▼ 740 m
- Parkeren: gratis in het centrum van Berwang
De zwaarste wandeling hebben we als laatste bewaard. Aan deze topwandeling komt geen berglift te pas en kan je enkel rekenen op de benenwagen. Nochtans ligt de top van de Hönig op 2034 meter hoogte, niet min! De paden zijn dan ook bijzonder steil. Het eerste deel van de route stegen we nog rustig aan over een bredere veldweg, maar daarna liepen we een stukje skipiste omhoog en tenslotte was het zigzaggen om de helling op te geraken. Gelukkig was de omgeving prachtig: rond ons groeiden overal bloemen in de meest uiteenlopende kleuren.
Nadat we hijgend en zwetend het kruis op de top hadden aangetikt en onze namen in het ‘gipfelboek’ hadden vereeuwigd, stond ons nog meer moois te wachten. We volgden een prachtig, groen weggetje over de kam met zowel links als rechts indrukwekkende uitzichten. De afdaling was iets gemoedelijker dan de klim, maar toch een uitdaging voor de knieën. Maar no pain, no gain, want ook deze wandeling hadden we niet willen missen!
placeswithoutdoors.com
De Hönig
Waar verblijven in Tirol?
De perfecte uitvalsbasis voor deze zes wandelingen is een verblijfplaats in Lermoos, Biberwier of Ehrwald. Zelf verbleven we in Nassereith, wat ook goed te doen was, al moesten we voor de meeste wandelingen de Fernpass over, die druk kan zijn.
Verblijf je minstens een week in de Tiroler Zugspitz Arena, dan krijg je bij je verblijf een soort gastenkaart. Daarmee kan je goedkoper een Z-ticket aanschaffen. Dat is een zomerticket waarmee je alle liften in de Arena kan gebruiken.
Iets soortgelijks bestaat ook voor de regio rond Imst. Wij kregen zo’n ‘urlaubspass’ en mochten gratis de Imster Bergbahnen gebruiken. Vraag dit dus zeker na bij je accommodatie!
