Het hoogste punt van een land beklimmen… Dat triggert ons toch keer op keer! Met zijn 2864 meter is de Triglav de hoogste berg van Slovenië en zodra we dat wisten, wilden wij nog maar één ding: omhoog! De Triglav beklimmen is trouwens echt wel een dingetje in Slovenië. Elke inwoner van het land maakt er een punt van om er minstens één keer in zijn leven bovenop te staan!
Verschillende routes en startpunten
Je kan de tocht naar de Triglav ondernemen langs verschillende routes vanuit alle windrichtingen: de Vrata vallei in het noorden, de Krma vallei in het noordoosten, Pokljuka in het oosten, het meer van Bohinj in het zuiden en tenslotte Trenta in het westen.
Wij verkozen de route vanuit Bohinj, omdat we zo ten volle van het Triglav Nationaal Park konden genieten en we ook langs de “Seven Lakes” wilden wandelen. We kunnen geen uitspraken doen over de andere routes, maar vonden de paden en uitzichten aan deze kant van de berg in ieder geval prachtig!
Het startpunt van onze tocht lag dus niet ver van het meer van Bohinj. Parkeren bleek daar echter bijna onmogelijk. Op de openbare parkings botsten we steeds op hetzelfde probleem: je mag er ’s nachts niet blijven staan… Lastig als je op een meerdaagse wandeling vertrekt. Wij losten dit op door de dure tolweg (20 euro per dag) richting het Nationaal Park op te rijden. Achter de slagboom kan je eender waar gratis parkeren langs de kant van de weg. Het grote voordeel: dit bespaart je meteen heel wat hoogtemeters! Wij parkeerden hier onze wagen.
Dag 1: alleen maar stijgen tot bij de hut onder de top
Op bijna drieduizend meter hoogte geraak je natuurlijk niet zomaar en dus hadden wij op de eerste dag een heeeeeele lange beklimming voor de boeg. Wij braken deze dag ons eigen record, want nooit eerder liepen wij 1750 (!) hoogtemeters in één keer. Gelukkig leidde de omgeving ons af van die getalletjes…
De eerste helft van de route was het steilst. Het kwam goed uit dat we daarvan zes kilometer in de bossen liepen, waardoor we beschut waren tegen de warme zon. Daarna bereikten we de boomgrens, waarna het mooiste deel van de tocht begon. Die machtige rotsen en kilometers ver kunnen kijken… Het verveelt ons nooit! Maar hier moesten we dus wel veel zonnecrème smeren, want van beschutting was geen sprake meer.
Onderweg kom je helaas maar weinig hutten tegen en dus is er niet veel eet- en drinkgelegenheid onderweg. De eerste hut – “Koča na Planini pri Jezeru” – ligt al op drie kilometer na het startpunt. De enige andere mogelijkheid om iets eetbaars aan te schaffen – “Koča na Doliču” – ligt dan weer heel dicht bij het eindpunt van dag één. Daarom voorzagen wij zelf een lunchpakket en heel veel snacks voor onderweg.
Hoe hoger we klommen, hoe vaker we langs en over stukken sneeuw moesten wandelen. Dat was niet alleen verfrissend, maar ook het moment om onze watervoorraad bij te vullen. Met een drinkfles met filter kan je de sneeuw immers zuiveren tot perfect drinkbaar water!
Zoals in de hele Juliaanse Alpen worden de bergpaden hier gemarkeerd door een rode cirkel met witte stip erin. Bij splitsingen wijzen geschilderde pijlen of echte wegwijzers je de juiste route. Het werkt zeer goed, want wij liepen geen meter verkeerd!
placeswithoutdoors.com
Triglav Beklimmen: Dag 1
Overnachting in de hut, net onder de top
Na zestien wondermooie, maar ook erg belastende kilometers, waren we bijna uitzinnig toen we eindelijk bij onze slaapplaats aankwamen. Er zijn verschillende berghutten rondom de top, maar deze hut – Dom Planika pod Triglavom (2401m) – paste het best in onze route. Het is de op één na hoogst gelegen berghut van Slovenië en bovendien heeft ze een grote capaciteit. Toch is reserveren, zeker in de weekenden in juli of augustus, absoluut aangeraden.
Op een nacht in zo’n berghut ben je maar beter een beetje voorbereid. Er is immers geen stromend water – zelfs niet om de wc door te spoelen – en bijna geen elektriciteit. Koplampjes en powerbank it is! Je slaapt in grote slaapzalen met stapelbedden, maar zonder proper beddengoed. Een kussen en wollen deken kan je krijgen, maar je neemt dus best je eigen lakenzak mee.
Verder heeft de hut alles wat je nodig hebt hoor! Hoewel ze wordt bevoorraad met een helikopter en dat wordt doorgerekend in de prijs, vonden we dat de totale kosten best meevielen. Wij betaalden voor ons tweeën 135 euro in het hoogseizoen. Daarbij zaten een warme maaltijd, ontbijt, twee biertjes en een fles drinkwater inbegrepen. De sfeer en live accordeonmuziek kregen we er gratis bij!
Trouwens, voor wie nog twijfelt: wildkamperen is in de hele regio rondom de Triglav verboden. Een berghut is dus je enige optie!
Dag 2: naar de top en dan dalen langs de ‘Seven Lakes’
De eerste klimmers vertrokken erg vroeg richting de top, wellicht om er de zonsopgang mee te maken. Toen wij om acht uur aan het ontbijt zaten, bleken we immers al tot de late shift te behoren. Goed uitgerust begonnen wij aan de beklimming van de Triglav: nog 350 hoogtemeter, te overbruggen in anderhalve kilometer afstand. Dat wil zeggen dat het pad steil was, maar ook lekker avontuurlijk. Langs ijzeren kabels hesen we onszelf omhoog, hier en daar op handen en voeten, maar nergens moesten we ons echt vastklikken met onze via ferrata set. Het pad was immers veilig en breed genoeg. De helm hadden we niet willen missen, want soms ‘bungelden’ andere bergtoeristen wel vlak boven ons hoofd.
De laatste meters gingen niet meer zo vlot, maar wat was de beloning zoet! Bovenop de top van de Triglav, op 2864 meter, het dak van Slovenië, met een wonderlijk panorama in alle windrichtingen, voelden wij ons de koning te rijk! W.A.U.W.! We did it!
En dan was het tijd om de afdaling in te zetten. We stippelden onze route zo uit dat we slechts een heel klein stukje hetzelfde moesten lopen als de dag voorheen. We deden nu ook een iets spannendere passage waar we ons toch even vastklikten aan de voorziene kabels. We waren blij, hadden we die hele via ferrata set toch niet voor niets meegezeuld!
Onderweg kom je langs twee berghutten waar je eten kan krijgen. Wij lunchten bij “Koča na Doliču”, de hut die we de dag eerder links lieten liggen. Later, na elf kilometer, dronken we ook wat bij de zeer gezellige “Koča pri Triglavski jezerih”.
We volgden deze dag de mooie “Seven Lakes Trail”. Het ene meer vonden we al wat meer de moeite dan het andere, maar ons algemeen oordeel is honderd procent positief. Het landschap is al zo geweldig op zich. Dat we dan ook nog een hele familie steenbokken én zelfs een marmot mochten groeten, maakte het helemaal af!
Maar hoe fantastisch het ook was, het was ook ontzettend vermoeiend. Tijdens de laatste kilometers door een bos moesten we tandenbijten. We kwamen later aan dan verwacht, maar kregen een warm welkom in een hut op slechts twee kilometer van onze auto, “Kosijev dom na Vogarju”. Voor net geen 100 euro hadden we een privékamer, diner én ontbijt voor ons tweeën. Een zalige afsluiter van onze tweedaagse!
Deze tweede dag was heel wat pittiger dan we hadden verwacht. Je zou deze tocht ook in drie dagen kunnen doen en overnachten in de Koča pri Triglavski jezerih berghut. De volgende dag wandel je dan door tot aan je wagen, of kun je alsnog overnachten in de Kosijev dom na Vogarju berghut.
placeswithoutdoors.com
Triglav Beklimmen: Dag 2
Wat neem je mee op tweedaagse naar de Triglav?
Veel hoogtemeters maken met een zware rugzak is verschrikkelijk! Bij het inpakken voor dit tweedaags avontuur is minimalisme dus aan de orde. Geloof ons, je draagt liever twee dagen dezelfde sokken dan ook maar één gram te veel mee te nemen… Dit zijn volgens ons de niet te missen essentials.
- lunchpakket voor de eerste dag
- véél snacks die je energie geven (bananen, notenrepen, chocolade, …)
- drinkfles met waterfilter (Water is in de berghutten erg duur en je hebt veel nodig. Sneeuw filteren is dus een veel lichtere en goedkopere oplossing!)
- cash geld voor in de berghutten (Elektronisch betalen is meestal mogelijk maar je kan er niet op rekenen.)
- via ferrata gear (Wij huurden deze bij Altitude Activities in Bled.)
- zonnecrème, zonnebril en pet of hoed
- warme kledij (laagjes!)
- toiletzak met het hoogst noodzakelijke
- powerbank
- koplamp
- lakenzak
- oordopjes
- eventueel wandelstokken
- camera met reservebatterijen
