Je maakt een rondreis door Peru? Dan staat het als een paal boven water: jij gaat naar Machu Picchu! Deze bewaarde Incastad ligt niet alleen op een zotte locatie, ze heeft ook een geweldig mysterieuze geschiedenis en is zelfs een wereldwonder! Je mag deze ruïnes dus voor geen geld missen. De zonsopkomst bij Machu Picchu gaf ons absoluut kippenvel. En weet je hoe je je bezoek nog extra bijzonder maakt? Je maakt er de apotheose van een vijfdaagse wandeltocht van! We vertellen graag hoe wij deze tocht, de Salkantay Trek, beleefden.
- In dit artikel
- Inca Trail of Salkantay Trek?
- Alleen of met een organisatie?
- Onze 5-daagse Salkantay Trek
- Dag 1: Humantay Lake
- Dag 2: Salkantay Pass
- Dag 3: Santa Teresa vallei
- Dag 4: Llactapampa en Hidroelectrica
- Dag 5: Machu Picchu
Inca Trail of Salkantay Trek?
De bekendste route naar Machu Picchu is de Inca Trail, die deels de oorspronkelijke ‘camino’ van de Inca’s volgt. Dat klinkt formidabel en wellicht is het dat ook. Toch zijn er verschillende redenen waarom wij kozen voor het alternatief, de Salkantay Trek.
We moeten eerlijk zijn… De voornaamste reden waarom de Inca Trail voor ons geen optie was, is dat we deze nergens meer konden boeken. Elke dag mogen slechts vijfhonderd ‘lucky ones’ de trail aanvatten. Je moet met andere woorden een eeuwigheid vooraf reserveren, zeker in het hoogseizoen. Wij waren gewoonweg te laat…
Maar wij treurden niet! De Salkantay Trek heeft toch ook heel wat voordelen. Ten eerste ben je aan deze trekking veel minder geld kwijt dan aan de Inca Trail, die zelfs bijna dubbel zo duur is. Ten tweede zou het minder druk zijn op de paden van de Salkantay Trek. Bovendien is de route veel gevarieerder dan die van de Inca Trail. Je loopt immers niet alleen door de jungle, maar ook door de bergen en over uitgestrekte ‘pampa’s’. De Salkantay Trek werd dus niet voor niets door National Geographic genoemd bij de 25 ‘World’s Best Treks’. Ten slotte zijn wij niet vies van een fysieke uitdaging en vonden we het wel leuk dat we de volle 73 kilometer met 4500 hoogtemeters mochten trotseren. Voor wat, hoort wat, dachten wij!
Alleen of met een organisatie?
Er zijn tal van organisaties die een all-in pakketje Salkantay Trek aanbieden. Toch is het ook perfect mogelijk om hem op eigen houtje te lopen. Wij zijn er nog steeds niet uit wat nu de beste keuze is. Wij genieten het meest van de natuur als we dat in alle rust en op ons eigen tempo kunnen doen, zonder slaafs het programma van de tourgids te moeten volgen. Toch is het wel gemakkelijk dat alle slaapplaatsen zijn geregeld, er elke dag drie keer voor je wordt gekookt en vooral dat je materiaal wordt vervoerd.
Wij kozen uiteindelijk voor de organisatie Machu Picchu Reservations in Cusco, waar we zeer tevreden over zijn. Ze bieden een prima service voor een schappelijke prijs. We betaalden 300 euro voor vijf dagen, inclusief alle overnachtingen, drie maaltijden per dag, de toegangsprijs voor Machu Picchu en de treinrit terug. Ze bieden ook drie- of vierdaagse trekkingen aan, maar daarvoor verwijzen we graag door naar de website van de organisatie.
De avond voor vertrek werden we uitgenodigd op het bureau van Machu Picchu Reservations in het centrum van Cusco voor een briefing. We overliepen samen de hele route, kregen nog wat praktische tips, een duidelijke paklijst en een ‘duffle bag’, waarin we tot zeven kilogram aan spullen mochten meenemen.
Dag 1: Humantay Lake
Vroeg uit de veren! Het avontuur begon al om 5.45 uur bij het bureau. Daar vertrokken we met een busje voor een rit van twee uur naar Mollepata, waar het ontbijt werd voorgeschoteld. Nadien moesten we nog een uurtje verder rijden naar Soraypampa. Hier werden de ‘duffle bags’ op paarden geladen en startte de tocht.
In twee uur tijd wandelden we naar het hoogtepunt van de dag: Humantay Lake. Dat felblauwe bergmeer ligt op 4200 meter boven de zeespiegel en is een bezienswaardigheid op zich. Gelukkig vertrok de massa dagtoeristen kort na onze aankomst, waardoor we nog een half uurtje in alle rust konden bekomen van de klim.
Nadien moesten we redelijk steil afdalen richting Quiswarniyoc – serieus, wie verzint die namen?! – waar we ook zouden overnachten. Na een heerlijk uitgebreide lunch, werden de slaapplaatsen verdeeld. We namen eerst onze intrek in een hutje met strooien dak en glazen wand, waardoor we vanop onze matras een prachtig uitzicht konden bewonderen. Pas later ontdekten we de glazen iglo’s of sky domes en we hadden geluk, er was er nog eentje vrij. Verhuizen dus!
Onze gids nodigde ons voor het avondeten uit voor zijn persoonlijke uiteenzetting over de bergen en de omgeving. Centraal in zijn verhaal stond de ‘pachamama’ aka moeder natuur, waaraan de Inca’s en vele Peruanen vandaag nog steeds goddelijke krachten toewijzen. Het klonk allemaal wat zweverig voor ons, maar hij vertelde wel vol overgave.
Die avond vielen wij in slaap met zicht op de Melkweg. De overnachting in onze sky dome was echt een unieke ervaring, zeker omdat we te midden van de bergen de sterrenhemel in al zijn glorie konden bewonderen.
placeswithoutdoors.com
Dag 1: Humantay Lake
Dag 2: Salkantay Pass
Alweer moesten we vóór dag en dauw opstaan, maar we werden deze keer gewekt met cocathee op bed. De cocablaadjes moesten ons de kracht geven om deze langste en zwaarste wandeldag tot een goed einde te brengen. Op het programma: een klim over de prachtige Salkantay pass en een lange, lange afdaling naar de volgende camping bij Chaullay.
Het was nog heel koud toen wij aan de klim begonnen. Door de locals wordt dit eerste stuk ‘the gringo killer’ genoemd. Nogal kleinerend, maar misschien ook wel terecht, want net als de meeste andere stappers uit onze groep, liepen wij hier te piepen en te puffen! We klommen naar 4630 meter en op zo’n hoogte hangt er heel wat minder zuurstof in de lucht dan onze ‘plattelandslongen’ gewend zijn.
Na een lange en zeer verdiende pauze bovenop de Salkantay pass was het tijd om weer af te dalen. Ongeveer halverwege hielden we halt voor de lunch bij een huisje in Wairaqmachai. Weer verder wandelden we geleidelijk uit het berglandschap en belandden we in de jungle! Bij elke honderd meter die we afdaalden, werd het warmer en warmer. En zo kwamen wij uiteindelijk in short en T-shirt aan op de camping in Chaullay. Opnieuw mochten we een leuk hutje met deels glazen muren uitkiezen. Omdat wij als eersten arriveerden, konden wij ons favoriete plekje uitkiezen met zicht op een waterval! Verder was de camping héél erg basic. Er was slechts één werkende wc, tanden poetsen deden we aan de spoelbak waaraan de kookploeg de afwas deed en je kon enkel tegen betaling een lauwwarme douche nemen.
placeswithoutdoors.com
Dag 2: Salkantay Pass
Dag 3: Santa Teresa vallei
Relax! Vandaag werd het een kortere wandeldag die zou eindigen in de hotsprings. Toch moesten we weer opstaan toen het nog pikkedonker was. Dit was zo’n moment waarop we even vervloekten dat we met een organisatie op stap waren. De cocathee die alweer aan onze deur werd geleverd, maakte gelukkig veel goed.
We liepen een halve dag door de Santa Teresa vallei en kruisten daar vele koffie-, passievrucht-, avocado- en chocoladeplantages. Op verschillende plaatsen hielden we halt om lokaal gemaakte chocolade aan te kopen of om zelf koffiebonen te roosteren en te proeven. Bij Playa Sahuayaco stapten we de bus op en werden we naar Lucmabamba gebracht. Hier stonden de tentjes al klaar voor de volgende nacht. Het was hier heerlijk warm, waardoor we met een pintje in de hand wat in de zon konden liggen en de ijskoude douche zelfs welkom was.
Halverwege de namiddag vertrokken we met een taxi naar de warmwaterbronnen van Colcalmayo. Dit uitstapje was optioneel, dus moesten we de chauffeur en de inkom apart betalen. Dat deden we met plezier, want het was heerlijk om na een paar zware dagen te ontspannen in het warme water! Nadien dronken we er nog meerdere pisco sours met de groep. De sfeer zat er goed in en ook onze gids dronk er niet naast. We maakten van zijn zatte bui gebruik om gedaan te krijgen dat we de volgende dag ‘pas’ om 6 uur werden gewekt!
Opgelet! Ondertussen bevonden we ons te midden van de jungle en krioelde het van de insecten. Een zeer sterke muggenspray is hier echt onmisbaar. Zeker in de buurt van het water maakten deze zoemende bastards het enkele groepsgenoten heel lastig. De volgende dag stonden ze op met honderd muggenbeten.
placeswithoutdoors.com
Dag 3: Santa Teresa vallei
Dag 4: Llactapampa en Hidroelectrica
De laatste wandeletappe was aangebroken. En het werd nog een pittig dagje! In de eerste twee uur moesten we weer 800 meter stijgen naar Llactapampa. Zwaar, maar we werden beloond met een geweldig panorama. Wat zagen we daar in de verte?! Ow yeah, we kregen een eerste glimp van Machu Picchu te zien! Dat vonden we een grote meerwaarde aan ons bezoek aan de Incaruïnes. Hier zagen we op wat voor waanzinnige locatie de stad is gebouwd. Dat besef je minder goed als je echt op de historische site zelf staat.
Vanaf Llactapampa moesten we alleen nog maar dalen, maar nog wel een zeer lange afstand afleggen. We liepen eerst naar Hidroelectrica voor de lunch. Die nuttigden we in een plaatselijk restaurant naast de spoorlijn. De rest van de dag volgden we die spoorlijn tot in Aguas Calientes. Af en toe donderde er een trein van de Inca Rail langs.
Na 23 kilometer kwamen we eindelijk aan in Aguas Calientes, dat ook wel ‘Machu Picchu Town’ wordt genoemd, want het is alleen maar gebouwd om de bezoekers van Machu Picchu te herbergen. De stad heeft dan ook weinig tot geen charisma en bestaat bijna alleen maar uit horecazaken en een gigantische markt voor souvenirs.
We sliepen hier in een heel eenvoudig hotel en kregen een tweepersoonskamer. Daarmee hadden we veel geluk, want anderen uit onze groep werden op een gedeelde kamer gelegd. Na wat gedoe en heen-en-weergeloop naar de receptie kregen we het warme water aan en hadden voor het eerst in vier dagen een hete douche. Amai, dat deed deugd! We kropen op tijd onder de wol, want de dag nadien was het D-Day!
placeswithoutdoors.com
Dag 4: Llactapampa en Hidroelectrica
Dag 5: Machu Picchu
Om vier uur zaten we al aan het ontbijt, want we hadden tickets om bij openingstijd om 6 uur al binnen te kunnen op de site van Machu Picchu. Daarvoor moesten we wel eerst nog tweeduizend trappen op in het donker! Enkele groepsleden kozen ervoor om iets later te vertrekken en met de bus naar de ingang te rijden, maar dat vonden we valsspelen. We wilden er op eigen krachten geraken!
En wauw, dat gaf ons een geweldig gevoel! Gezien we als één van de eerste toeristen binnen waren, was het nog heel rustig in de ‘straatjes’. Vanaf het typische postkaartplekje aanschouwden we een bijna lege stad. We hebben op dit punt gewacht tot de zon opkwam en met haar stralen de ruïnes verlichtte. Echt een kippenvelmoment dat we nooit meer zullen vergeten!
Na het bezoek aan Machu Picchu daalden we de trappen terug af, gingen we in Aguas Calientes lunchen en namen we eerst de trein en dan de bus terug naar Cusco. De trein is duurder dan de bus, maar we kunnen het toch erg aanraden. Ga je met de bus, dan moet je immers al voor de middag terug vertrekken en ben je gehaast in Machu Picchu. Bovendien is de treinrit dankzij de grote ramen (ook in het plafond) een belevenis op zich!
placeswithoutdoors.com
Dag 5: Machu Picchu
